اینا هر کدومشون کلی جالبن واسه خودشون،

یه حسه که کاملا اوج و فرود داره : یه لحظه هایی که من چه قدر عین اینام کنار یه حس که نمیدونه این همه نفهمیدن از کجا می اد . میشه تا ابد تو جمعشون نشست و خندید و پرسید و حرف زدو شنید، اما چیزی که می ترسونتم اینه که هیچ وقت نشه کنار یکیشون ساکت بود اما کلی حرف زد.*

اینا همش بعد از یه ناهار شلوغ بود،که تو سرکه می خوابونمش برای بعد از یه ناهار آفتابی تلقینی خوش گذرونک

---

این پسته مرد بسکه درفت بود...

یعنی تمام فکر و ذکر من الان اینه که این عکس رو اگه بذارم دسک تاپ. دقیقا بعدش همکاران گرامی چی بهم پیشنهاد می کنن

نه آخه فقط به مدل انگشتهای آقاهه نگاه کن

(حیف که از سه نقطه بدم میاد )

WOW

I am sooooooooo excited I can remember the password

Hello world :D