● دلم یه بیابون میخواد
که بتونم با صدای بلند هی به خودم بخندم
هی به خودم بخندم
اینقدر که دل درد بگیرم
اینقدر که صدای خنده دیوونه وارم و بازگشتش گوش خودمو پر کنه
اینقدر که رو زمین غلت بخورم
اشک صورتمو خیس کنه
بعد که اروم شدم
ریز ریز و بی صدا
بعد هق هق
بعد هوار کشان
گریه کنم
اینقدر طولانی
که وقتی تموم شد
حسم مثل کوفتگی بعد از تمرین یه قهرمان شنا باشه
سرخوش و خالی خالی خالی
*
عجب
اینو من نوشتم یه وقتی
12:23 PM