● خنده داره که همه اینا رو می خونم و همین جا وایسادم که همه خط های منحنی٬ موازی و شکستت به من ختم بشه
از کجا اینقدر مطمئنی؟
منم شروع می کنم به خط کشی کردن و اصلا تصمیم ندارم به جایی ختم بشم.
3:06 AM

● خنک آن قمار بازی که بباخت هر چه بودش
بنماد هیچش الا هوس قمار دیگر
12:04 PM

● حتی نمی دونم خیلی بده یه خیلی خوبه که اینجا رو نمی خونی
فقط می دونم خیلی بده که چکت کردم
7:27 AM

● می دونی وقتی با کلی تکنولوژی عجیب غریب نقاشی هاتو رو سیلیکون کشیدی٬ چه جوری باید بشکونیش ؟
باید رگ خوابشو پیدا کنی و با الماس یه ذره٬ فقط یه ذره خراشش بدی٬ اونوقت با یه ضریه کوتاه و سریع در عرض یه خط (فقط و فقط یه خط) می شکنه
نقاشی ها سر جاشون می مونن٬ بومت مثل شیشه تیکه تیکه نمیشه٬ فقط دو نیم میشه.
تو میکروتکنولوژی با احترام اما برای همیشه میدازنش دور ...
من خیلی وقته نگهش داشتم.
7:22 AM

● فکر کنم یه مرض هدف دار کل وبلاگستان رو داره جلوی من رژه میره که هر جا میرم یا حرف حاتمی کیاست یا کافه ستاره
5:49 AM

● ای نشسته تو درین خانه ی پر نقش و خیال
خیز از این خانه برو رخت ببر هیچ مگو
5:43 AM

● بار اولی که زنگ ساعت را برای ۹ دقیقه خفه کردم ٬ یادم نمیاد اما بار دوم که زنگ زد حواسم اونقدر جمع بود که به قول دیشبم موقع به هم فشردن پلک ها فکر کنم که قطار دیرتر رو بگیر٬ اما دوباره بعدش رو یادم نمیاد تا اینکه به صفحه اخبار هالیوودی روزنامه رسیدم و یه ذره دورو بر رو نگاه کردم...آدمهای هر روز ٬ دوباره یادم نمیاد تا وقتی پیاده می شدم و اونجا تازه فهمیدم که آهان! سرم داره منفجر میشه!
5:37 AM

●
12:55 AM

● اینه که فکر کنم به جای الکی الکی این همه خوندن و نگاه کردن بهتره یه ذره بگم نه؟
به دلایل خود شناسانه میگم٬ نه که کلا
12:36 AM